Chronische prostatitis

Lange termijn ontsteking van de prostaatklier, periodiek verergerd wordt chronische prostatitis genoemd. Het constante ontstekingsproces heeft direct invloed op het werk van de prostaat.

Chronische prostatitis is de meest voorkomende pathologie bij mannen, die wordt waargenomen bij bijna 30% van de sterkere seks.

Classificatie van chronische prostatitis

• Het acute verloop van prostatitis.
• Bacteriële chronische prostatitis.
• Chronische prostatitis is geen bacteriële aard. Het gaat gepaard met chronisch bekkenpijnsyndroom - symptomen die niet worden geassocieerd met de aanwezigheid van infectie. Het duurt drie maanden en langer.
• III A - Chronische prostatitis met de aanwezigheid van een inflammatoire component (in het geheim van de prostaat, infectie en leukocyten worden gevonden).
• III B - Chronische prostatitis met de afwezigheid van een inflammatoire component (pathogenen en leukocyten in de prostaat werden niet gevonden).
• Chronische prostatitis is asymptomatisch (gebrek aan symptomen in aanwezigheid van leukocyten in het geheim van prostaat).

Het risico op de ziekte is verhoogd bij mensen

Niet alle mannen zijn onderworpen aan prostatitis. Bij de risicogroep van acute prostatitis is de volgende categorie mensen opgenomen:

1. Die een onregelmatig intiem leven leiden en ook onderbroken geslachtsgemeenschap beoefenen als een manier om een ongewenste zwangerschap te voorkomen.
2. Werken in kantoren en bestuurders (een zittende levensstijl veroorzaakt bloedstagnatie in het bassin).
3. Die strak ondergoed dragen.
4. Alcohol- en nicotine -afhankelijkheid hebben.

Redenen

Bacteriële prostatitis

• Erfelijke aanleg.
• Regelmatige hypothermie.
• Lange onthouding.
• Vroegtijdige verwoesting van de blaas.
• Een zittende levensstijl.
• Ziekten van het urogenitale systeem (urethritis, pyelonefritis, cystitis).
• Venerale ziekten: Chlamydia, Gonorroe, Trichomoniasis.

Veneuze stagnatie in het bekken, uitgelokt door een zittende manier van leven.

• Stagnatie van bloed in de aderen, veroorzaakt door een zittende levensstijl.
• Het dragen van krappe broek, ondergoed of shorts.
• Stagnerende fenomenen veroorzaakt door constant knijpen van het perineum.
• Onregelmatig seksleven. Seksuele geslachtsgemeenschap verbetert de bloedcirculatie in de aderen van de prostaat.
• Alcohol, nicotine, drugsverslaving.
• Een zittende levensstijl.

Symptomen

• Een zwakke stroom urine, ongemak tijdens het plassen.
• Een gevoel van niet lege blaas.
• Scherpe periodieke pijnen.
• Pijnlijk syndroom aan de onderkant van de buikholte.
• Pijn in het perineum, stralend in het scrotum.
• Libido -afname, zwakke erectie, snelle ejaculatie. Ochtend onvrijwillige erectie verdwijnt periodiek of is volledig afwezig.
• Na intimiteit kan pijnlijke pijn in het hoofd van de penis verschijnen, die na ongeveer een half uur voorbijgaat.

Diagnostiek

In aanwezigheid van symptomen zal het diagnosticeren van chronische prostatitis niet moeilijk zijn. Met asymptomatische pathologie, naast de standaardinspectie of overzicht van de patiënt, het gebruik van aanvullende onderzoeksmethoden: laboratorium en instrumentaal. Het is noodzakelijk om de toestand van het immuun- en zenuwstelsel van de patiënt te bepalen.

Met vragenlijsten en vragenlijsten kunt u volledige informatie krijgen over de gezondheid van de patiënt, de intensiteit van pijn, urineren, ejaculatie, erectie en psycho -emotionele stemming.

Laboratoriumdiagnostiek

Methoden van laboratoriumdiagnostiek stellen u in staat om te bepalen welke natuur chronische prostatitis: bacterieel of abacterieel, evenals de meest nauwkeurige mogelijkheid om het type ziekteverwekker vast te stellen. Als in het vierde monster van urine of het geheim van de prostaat de indicator van witte bloedcellen in de PZ boven 10, wordt chronische ontsteking van de klier bevestigd. Als de bacteriën niet worden gezaaid met verhoogde leukocyten, wordt het materiaal onderzocht op de aanwezigheid van pitpathogenen erin (ziekten seksueel overgedragen).

• Een uitstrijkje uit de urethra wordt onderzocht in het laboratorium voor leukocyten, schimmel, virale of bacteriële flora.
• Het schrapen uit de urethra wordt onderzocht door de PCR -methode voor de detectie van overgedragen pathologische micro -organismen.
• Een microscopische studie van het geheim van de prostaat wordt uitgevoerd. Het aantal leukocyten, amyloïde, macrofagen en Cowers-Lalelemana worden berekend. Bovendien wordt een immunologisch en bacteriologisch onderzoek uitgevoerd, met de hulp waarvan het aantal niet -specifieke antilichamen wordt bepaald.
• Tien dagen na de rectale vingerstudie wordt bloed genomen om het niveau van de hond erin te bepalen. Als het niveau 4,0 ng/ml overschrijdt, wordt de patiënt een prostaatbiopsie voorgeschreven om de aanwezigheid van een kwaadaardige tumor in de klier te bevestigen of uit te sluiten.

De diagnose wordt gesteld op basis van de resultaten van de studies.

Instrumentale diagnostiek

Torus van de klier stelt u in staat om de vorm en het stadium van de pathologie te identificeren. Echografie helpt om andere ziekten uit te sluiten, de effectiviteit van de gebruikte therapie te beheersen, de afmetingen van de prostaat, de echo -structuur van het orgaan te bepalen, evenals de dichtheid en uniformiteit van de zaadbellen. Miografie en urodynamische studies van de bekkenbodemspieren helpen bij het identificeren van neurogene aandoeningen die vaak gepaard gaan met chronische prostatitis.

CT, tomografie en MRI worden gebruikt om een differentiële diagnose te installeren, met name de prostaat -oncologie. Deze methoden zullen helpen om pathologieën in de bekkenorganen of wervelkolom te identificeren.

Behandeling van chronische prostatitis

Medicatie

1. Antibacteriële medicijnen. Bij de behandeling worden penicilline, fluorochinol, cefalosporines, tetracycline, macroliden gebruikt. Ze beïnvloeden pathogene micro -organismen en verzamelen zich in de weefsels. Door antibiotica te nemen, kunt u ontstekingen verminderen, waardoor de belangrijkste oorzaak van de bacteriële vorm - infectie wordt geëlimineerd. Antibiotica worden geproduceerd in de vorm van tabletten, kaarsen of injecties. 
2. Niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen. Middelen worden gebruikt in het beginfase van de ziekte. De belangrijkste componenten van de geneesmiddelen: diclofenac, ketoprofen. Fijne pijn en elimineer ontstekingen. Meestal geproduceerd in de vorm van rectale kaarsen. 
3. Antispasmodics. Analogen van deze geneesmiddelen zijn spierverslappers. De actieve component is baclofen. Het werkt op gladde spieren, waardoor pijn en krampen worden geëlimineerd. 
4. Alpha-blokkers. Met het effect van medicijnen kunt u pijn elimineren en krampen verlichten. De componenten, die werken op zenuwcellen en bloedvaten, verlichten pijn. Herstelde bloedcirculatie voedt het orgaan met de nodige stoffen. 

Dit is de eerste groep medicijnen die het meest effectief is. Met prostatitis schrijven experts ook de volgende medicijnen voor:

1. Anesthetische medicijnen. Vaak gaat prostatitis gepaard met teugels tijdens urineren en ernstige pijn. Het wordt aanbevolen om microclysters te gebruiken die rechtstreeks van invloed zijn op het ijzer.
2. Hormonen. Prostatitis kan het functioneren van het hormonale systeem veroorzaken. 
3. Anticholinerge medicijnen. Normaliseer urineren, verhoog de potentie en herstel de bloedcirculatie.
4. Biologische toezichthouders. Uitgebreesden van de prostaat van vee zijn de belangrijkste componenten van de medicijnen. Ze helpen zwelling te verlichten, ontstekingen te verminderen.
5. Immunomodulatoren. De belangrijkste reden voor prostatitis is een afname van de immuniteit. Daarom worden geneesmiddelen die immuniteit stimuleren, in therapie gebruikt.
6. Drugs voor het redding. De ziekte veroorzaakt problemen met potentie en erectie. Symptomen worden weerspiegeld in de psycho -emotionele staat van mannen. Verzachtende producten herstellen het zenuwstelsel. Dergelijke medicijnen moeten worden voorgeschreven voor mannen die dagelijkse stress ervaren. In sommige gevallen worden kalmeringsers voorgeschreven, die alleen per recept kunnen worden gekocht. De dosering en de toelatingsduur is verboden.
7. Antihistaminica. Verwijder de rapporten van de klier. Bevat verdovende stoffen, dus onafhankelijke inname is verboden.

Folk remedies

1. Pompoenpitten. Rauwe pompoenpitten worden schoongemaakt van de schil. Ze gebruiken 20 stuks vóór de maaltijd drie keer per dag, gedurende drie tot vier maanden.
2. Camomile Tea. Het wordt aanbevolen om dagelijks voor te bereiden in een hoeveelheid voldoende voor dagelijks gebruik. Doe een gerecht 30 g kamille in en giet deze met kokend water (200 ml). Hadden een half uur aangedrongen, druk, zorgvuldig in de bloemen knijpen. Verdeel de infusie in gelijke delen en drink per dag. De tool elimineert pijn en verlicht ontstekingen in de mannelijke klier.
3. 500 ml Linden Honey. Neem 500 g honing, aloë bladeren en rode wijn. Sluit in glazen schalen de honinggehakt aloë en wijn aan. Sta een week aan in de koelkast. Drink tinctuur op een theelepel voor de maaltijd.
4. Westerse infusie. Neem voor een half glas gekookt water een druppel sap. Drink de oplossing in de ochtend na het ontbijt. Verhoog de dosering dagelijks met één druppel. De maximale dosis is 30 druppels. Verminder vervolgens de dosering met één druppel per dag. Aan het einde van de cursus wordt een pauze van twee weken genomen, waarna het medicijn opnieuw kan worden genomen.
5. Petersleysap. Om de chronische prostaat te behandelen, zijn stengels en bladeren van peterselie fijn afbrokkelen of malen in een mortel. Leg de massa op gaas en bel het gevormde sap. Neem het medicijn voor de maaltijd, bij voorkeur in 30 minuten. De dosis sap voor receptie is een of twee eetlepels. Ontvangstfrequentie drie keer per dag.
6. Propolis. Tinctuur van propolis voor alcohol wordt gedurende zes maanden voor chronische prostatitis genomen. Rasp een stuk propolis op een fijne raast van 100 g. De gemalen massa giet 200 ml pure medische alcohol. Plaats de oplossing in een glazen container en bewaar minimaal 10 dagen op een donkere plaats, schud om de drie dagen. Zeef de tinctuur.

De kaarsen gemaakt van propolis verminderen ontstekingen in de klier, verlichten pijn en herstel alle cellen van het orgaan. Vries 7 gram propolis en schud fijn. Smelt honderd gram geitvet en verbind het met propolis. Maak van het gekoelde mengsel kaarsen, 1,5 - 2 cm lang.

Dieet

Tijdens chronische prostatitis moet u niet in uitersten vallen en producten uitsluiten. Voedsel moet vol zijn, zodat een man alle benodigde vitamines, mineralen en nuttige stoffen en sporenelementen kan ontvangen. Beperkingen in voeding kunnen leiden tot het feit dat het ijzer geen belangrijke elementen zal ontvangen die nodig zijn voor het kwaliteitswerk. Het dieet van de patiënt met chronische prostatitis moet bestaan uit gemakkelijk geabsorbeerde producten, zodat het lichaam niet veel moeite doet aan de spijsvertering van voedsel. Krachten zijn nodig voor het lichaam om pathologie te bestrijden. Ze raden niet aan de honger te beoefenen zonder dit met een specialist eens te zijn. Weigering van voedsel zal leiden tot een afbraak van krachten, wat onaanvaardbaar is voor een patiënt die lijdt aan een chronische vorm van prostatitis. Het wordt aanbevolen om vastendagen uit te voeren. Onjuiste voeding kan de prostaatklier verstoren, dus de aanpassing van het dagelijkse dieet is opgenomen in de loop van de therapie.

Chirurgische behandeling

Endoscopische interventie is een moderne methode voor chirurgische behandeling, waarbij invasieve interventie wordt geminimaliseerd. De revalidatie van de patiënt treedt sneller voor. Het wordt aangegeven bij het blokkeren van de output en zaadbuizen, sclerose van de zaadknol. De operatie is aangegeven bij de diagnose van sclerose van de prostaat en de zaadbel, de aanwezigheid van calcinaten in de klier, adenoom. Als tijdens de operatie het geheim dicht is, sereus-inheems en viskeus, dan wordt de klier volledig verwijderd met elektrisch snijden, waardoor de spotcoagulatie van bloedvaten en de installatie van trocar cystostoma wordt uitgevoerd. Met verergering van de pathologie is chirurgie strikt gecontra -indiceerd.

Fysiotherapeutische behandeling

1. Thermotherapie - Voer met behulp van specifieke apparatuur een gecontroleerde uniforme verwarming van de mannelijke klier en urethra uit. De procedure wordt uitgevoerd door een baan of transrectale methode, wanneer verwarmd door het rectum of urethra. Thermische blootstelling verbetert de lokale arteriële en capillaire bloedstroom, verhoogt het aantal functioneel actieve capillairen, verhoogt de beschermende eigenschappen van het lichaam, stimuleert de lymfestroom en de output van schadelijke deeltjes zoveel mogelijk en optimaliseert het lokale metabolisme.
2. Lasertherapie - Het verloop van de behandeling wordt afzonderlijk bepaald, afhankelijk van de vorm en het stadium van de pathologie. Gemiddeld zijn vijf tot zeven procedures voldoende. Handel op het orgel door de huid of transrectaal. Bevordert het snelle herstel en het stoppen van symptomen.
3. Naaldablatie is een polikliniek. Gebruikt om de symptomen van prostatitis te elimineren.

Andere behandelingsmethoden

1. Prostaatmassage - helpt bij het genezen en voorkomen van de ontwikkeling van de ziekte. De procedure wordt uitgevoerd door een specialist die antiseptica en aseptics gebruikt om infectie te elimineren die het orgel binnenkomt. Het kan een acute vertraging in urine en de verspreiding van ontsteking (tot sepsis) veroorzaken als hyperplastische veranderingen in het orgel worden waargenomen. Massage wordt gecontra -indiceerd met uitgedrukte stagnatie van bloed in de aderen de aanwezigheid van stenen en cysten in de prostaat. De beste manier om een prostaat te ontdoen van stagnerende secretie is natuurlijke ejaculatie.
2. Gymnastiek voor de blaas - Wanneer de spierspanning van de blaas en zijn sluitspier verzwakt, wordt urine -incontinentie waargenomen. Speciale oefeningen zijn effectief om deze symptomen te elimineren.
3. Instillatie - medicijnen worden in de achterkant van de urethra gegoten. Om de procedure pijnloos te maken, wordt lokale anesthesie uitgevoerd. De specialist bepaalt het aantal sessies afzonderlijk. Het kan leiden tot de ontwikkeling van complicaties.

Preventie

Eenvoudige regels voor het voorkomen van chronische prostatitis:

• Het chronische stadium is altijd een gevolg van de late gediagnosticeerde, onjuist behandelde of niet behandelde acute prostatitis. Daarom moet u regelmatig het onderzoek van een officier van justitie ondergaan met een uroloog.
• Bescherm het bekkengebied tegen hypothermie en verwondingen.
• Weg van slechte gewoonten kwijt.
• Leid een actieve levensstijl.
• Vermijd stressvolle situaties.

Elke man kan chronische prostatitis ontwikkelen. Het is noodzakelijk om eenvoudige preventieve maatregelen te observeren om het risico op pathologie te verminderen.